Organist Willem van der Maaten neemt na een halve eeuw afscheid

De Gereformeerde Kerk in Doornspijk: de 67-jarige Willem van der Maaten komt er zijn hele leven al. Is er gedoopt, deed er belijdenis en is er getrouwd. Op 14 februari 1974 werd hij aangesteld als organist. Een halve eeuw later vindt hij het 50-jarig jubileum een mooi moment om te stoppen. 

Hanneke Bloemendaal

“Je moet stoppen op je hoogtepunt zeggen ze altijd,” reageert van der Maaten lachend op de vraag waarom hij straks niet meer achter het kerkorgel kruipt. “Nee, zonder gekheid. Het is mooi geweest. Toen ik in 1974 begon, hadden we twee of drie boeken. Nu zijn het er wel een stuk of twintig, zoals Weerklank, Toonhoogte, Opwekking. Met alle respect, daar heb ik niks mee. Ik ben zelf helemaal gek van Johannes de Heer. Ik heb als ik zondags speel wel een boek voor me, maar alles zit eigenlijk gewoon in mijn bol. Dat heb ik niet met al die nieuwe boeken. In het verleden heb ik regelmatig Open-deur diensten geleid met allemaal Johannes de Heer liederen. Geweldig. Als de gemeente wil zingen, geeft je dat als organist echt een drive.” Hij geeft aan dat hij afgelopen november met pensioen is gegaan. “Ik werk nog steeds een aantal uur per week in de horeca. Ook op zondag, dat komt straks beter uit. Ik heb plezier in mijn werk en zolang het met de thuissituatie gaat, mijn vrouw is ongeneeslijk ziek, blijf ik dat doen.”

Muzikaal gezin

De organist vertelt dat hij is opgegroeid in een muzikaal gezin met zes kinderen: vijf jongens en één meisje. “We woonden in Oostendorp, dat hoorde vroeger bij de gemeente Doornspijk.” Hij vervolgt: “Voetballen was er destijds niet bij, want er moest gewerkt worden op de boerderij. Mijn ouders stimuleerden ons om muziek te spelen, hadden zelf een harmonium staan. Daar speelde ik ook wel op.” Voegt er gekscherend aan toe: “Als ik dan uit de kroeg kwam en vervolgens ging spelen, ging dat niet helemaal zoals het moest.” Van der Maaten kreeg orgelles bij de muziekschool in Elburg van de heer van Loo. “Die had thuis een heel groot orgel staan. Prachtig vond ik dat. Toen één van de organisten stopte bij de kerk, werd ik gevraagd hem op te volgen. Ik was destijds 17. Ook in militaire dienst heb ik, 16 maanden lang,  bij de muziek gezeten. Eén van mijn broers is trouwens ook organist geworden, de rest is in het slagwerk terecht gekomen. Bij Excelsior, mijn broer is daar momenteel voorzitter van.” 

Altijd op sokken achter het orgel. Foto: Hanneke Bloemendaal

Een gedurfde actie als jonge organist kan hij zich nog goed herinneren: “Ik ben Feyenoord-fan en toen ze landskampioen werden, heb ik, voor aanvang van de dienst -tussen de liederen door- ‘Hand in hand kameraden’ gespeeld. Daar werd toen niets van gezegd, maar toen ik  ’Lang zal ze leven’ speelde, omdat mijn moeder jarig was en op dat moment de kerk in kwam, werd ik die tweede keer wel ‘op het matje geroepen’.”
In 1978 werd ook de inmiddels overleden Wim Magré organist bij de Gereformeerde Kerk. “Destijds speelden we om en om een zondag, later vertrok hij naar de Hervormde Kerk. Nu hebben we zo’n zes of zeven organisten.”

In 1987 kreeg de kerk een nieuw orgel. “Ik zat destijds in de orgelcommissie. We hadden een orgel op het oog uit een kerk in Hilversum, die afgebroken werd. Kosten: 100.000 gulden. Als gemeente moesten we zelf een x-bedrag bij elkaar krijgen, daarvoor werden diverse acties op touw gezet. Toen we het bedrag bij elkaar hadden, zijn we het orgel zelf als commissieleden gaan demonteren en hebben het naar Doornspijk getransporteerd. Vervolgens is het helemaal gerestaureerd.”
Om te vervolgen: “Vroeger zat ik boven, achter de gordijntjes, dan viel ik nog wel eens in slaap. Kwam iemand me wakker maken, omdat ik niet op tijd ging spelen......Tegenwoordig zit ik beneden: het kleine orgel is verbonden met het hoofdorgel.”
Hij gaat achter het orgel zitten en een tel later schalt ‘Lichtstad met uw paar’len poorten’ door de lege kerk. “Dit is absoluut mijn favoriete nummer, ik hoop dat ze dat zingen tijdens mijn afscheidsdienst.”

Gereformeerde Kerk Doornspijk. Foto:  Hanneke Bloemendaal

Jubileum- en afscheidsdienst

De jubileum- en afscheidsdienst vindt plaats op zondag 11 februari om 9.30 uur in de Gereformeerde Kerk Doornspijk.
Hij besluit “Ik ben heel blij dat mijn vrouw dit nog mag beleven.”

‘