KNVB honoreert jeugdopleiding ESC

Met de uitreiking van het predicaat Lokale Jeugd Opleiding (LJO) door de KNVB op de Nieuwjaarsreceptie van ESC ziet de vereniging de weg die ze vier jaar geleden is ingeslagen beloond. De vereniging voldoet ook aan een groot aantal eisen van de Regionale Jeugd Opleiding.

Dick van der Veen

Het is dus niet zo verwonderlijk dat het aantal jeugdleden van ESC spectaculair is gegroeid tot liefst 435, een dominant onderdeel van de in totaal 662 spelende leden. Een team met als coördinator bestuurslid voetbalzaken Andries van der Beek, zeg maar het Technisch Hart, richt zich er op om de sportieve prestaties op termijn een boost te geven. Daarvoor is hard gewerkt om een gedegen plan in uitvoering te brengen. Met wie kun je daar beter over spreken dan met de Manager Voetbalzaken, Wilfred Westerhuis. “We hebben een langjarige periode afgesloten waarin bij het tweede elftal het accent lag op het recreatieve in plaats van het prestatieve. Dat roer is om. Er is een groep van 20 jongens die er vol voor gaan. In de winterstop werd de JO23 gecombineerd met het tweede onder leiding van Raoul Jessurun. Na zijn promotie als hoofdtrainer heeft Thomas Meuleman het stokje overgenomen. Een tweede team met veel jeugdige inbreng, waarvan wellicht twee, drie spelers de springplank naar het eerste kunnen zijn. De realiteit is echter dat voor het seizoen 2024-2025 niet veel doorstroming zal plaats vinden. De lichting onder de zeventien, maar vooral die onder de vijftien en veertien, is talentvol en zal straks van meerwaarde voor het vlaggenschip kunnen zijn. Voor nu geldt dat verbeteringen zich vanuit de huidige ouder worden groep moeten voltrekken. Het kan eventueel met spelers van buiten die zich aangesproken voelen door onze jeugdopleiding, in combinatie met een functie als jeugdtrainer. De categorie gelukstreffers waarop je geen beleid kunt maken. Maar eerlijk gezegd: wie zit er op te wachten om de overstap naar een vereniging op het niveau van de vierde klas te maken? “

Centraal in de opleiding staat de brede opzet. Westerhuis: “Veel verenigingen maken de fout door spelers van acht, negen jaar die er dan bovenuit steken apart te zetten. Wat uit onderzoek blijkt is dat ze een paar jaar later wegzakken en anderen de kop opsteken. Wij nemen het geheel mee. Selecteren voor de puberteit heeft geen enkele zin. Dat veroorzaakt buikpijn bij kinderen en ouders. Pas als jongens zeg maar een paar keer verkering hebben gehad en teveel alcohol hebben genuttigd weten ze wat ze voor de sport over hebben en kun je daarmee verder.”

Bij Lokale Jeugd Opleiding speelt een veelheid aan aspecten. In de eerste plaats het schrijven van een goed beleidsplan, de aanwezigheid van een adequaat technisch kader, hoe en hoe vaak er wordt getraind, het proces van teamindelingen, de selectie, het medisch kader en andere kaders, velden en kleedkamers, trainingsfaciliteiten, samenwerking in de regio en met BVO’s, het waken over ontwikkeling van trainers en spelers, een volgsysteem, gesprekken met trainers, interne rapportages over voortgang enzovoort. Al met al tientallen onderdelen waarop wordt getoetst. 

Wat is het verschil tussen een hoofd jeugdopleiding en een manager voetbal? Wilfred: “Het gaat bijna altijd om het coachen van het kader. Als zo’n functionaris wordt aangesteld door het bestuur dan kan dat bestuur zaken afschuiven en ontstaat er iets van een pispaal. Er liggen zoveel zaken op het bord van deze persoon dat de primaire taak, het coachen van trainers en kader, niet goed tot zijn recht komt. Dan kan deze als hij in gesprek is met een ouder niet bij de trainingen toezien. Laat staan inzet plegen voor extra activiteiten. Een Manager Voetbalzaken is in loondienst en kan zich in die constellatie wel geheel en al richten op datgene wat van hem wordt gevraagd.”

Bij ESC heeft de praktijk bewezen dat een dergelijk opzet vruchten afwerpt. Was het voor Westerhuis moeilijk om de stap te maken? “De voornaamste reden waarom ik bij OWIOS stopte, was dat ik mijn kinderen wilde zien spelen. (Redactie: Onder meer getalenteerd bij PEC Zwolle) Het is iets wat je als vader niet kunt overdoen. Natuurlijk mis je wel de wedstrijdspanning, maar aan het trainen op zich kom ik nu ook vaak genoeg toe bijvoorbeeld bij het geven van demonstraties. Ik sluit terugkeer naar de functie van hoofdtrainer niet uit, maar dan wel op een manier die strookt met mijn opleiding waarmee ik assistent betaald voetbal kan zijn. Daarbij mag ik niet vergeten dat het contact met de kleedkamer al van enige tijd geleden is. Overigens speelt het op dit moment totaal niet. Het voornaamste voor mij is dat ik vooruitgang wil zien. Ik ben een verklaard tegenstander van pappen en nat houden. Weet je waar ik trots op ben? Dat een autistisch jongetje dat overal vast liep nu bij ons volop meedraait. Spelertje en ouders gelukkig. Dat is toch belangrijker dan drie punten met het eerste elftal?”