Wilskracht is terug bij sv ’t Harde: ‘We hebben een formatie die best redelijk kan voetballen’

Met zeven punten uit de drie duels na de winterstop klom ’t Harde op naar de veilige negende plek. Weliswaar een momentopname, maar tekenend voor het geloof in eigen kunnen dat in de laatste duels voor de onderbreking op de tocht kwam te staan.

Dick van der Veen

“In die wedstrijden tegen Zwolse Boys en Hattem stonden we niet goed, de onverzettelijkheid was weg. Met liefst 11 treffers tegen EFC en Dieze West zit het scorend vermogen in de lift. We moeten terug naar de situatie dat iedereen met een bepaalde angst in de benen tegen ons opkijkt. Als de inzet niet honderd procent is, verliezen we 55 procent van ons vermogen.”

Trainer René van ’t Goor, bezig aan zijn derde seizoen, maakt de tussenbalans op. ’t Harde werd voor het begin van de competitie weggezet als één van de degradanten. Het zou de concurrentie in deze ijzersterke derde klasse niet aan kunnen. Dat bleek niet de realiteit. Er werd alleen weinig geoogst door een reeks van zes gelijke spelen die niets meer opleverden dan de twee overwinningen in de laatste wedstrijden.

“Het is razend spannend. Je kunt nog rechtstreeks degraderen en ook nog voor nacompetitie in aanmerking komen. We hebben een formatie die best redelijk kan voetballen. Als dat gevoed wordt met volledige inzet, kunnen we ver komen. Op de training en in de wedstrijden zie ik na een goede periode steeds een terugval. Dat moeten we veranderen om ons veilig te spelen.”

Van ’t Goor weet dat schorsingen en blessures van grote invloed kunnen zijn. Quinten Turubassa, het enfant terrible, krijgt na het zoveelste incident nog één kans. De trainer liet het over aan de spelersgroep. Een pluspunt is het herstel van Luuk Struik. Hij lijdt al een jaar lang aan een rugblessure, waarin nu stabiliteit lijkt te zijn bereikt. René: “Hij moet het teveel op kracht doen. We werken aan zijn technische vaardigheden. Een jongen met een prima karakter wiens doelpunten we hard nodig hebben.”

De trainer betaalde uit eigen zak een bokaal voor een door hem bedacht klassement Speler van het Jaar, waarvoor de resultaten op de training en tijdens wedstrijden maatgevend zijn. Hij stopte ook zijn kampioenspremie er in. Woont tegenover het sportpark en komt er ook thuis niet los van. Een kenner geeft de beste vijf in de duels punten. “Het is een kunstgreep om de boel nog wat scherper te houden. Luuk won het klassement over de maand januari. Ik voer met alle spelers individuele gesprekken met steevast als openingsvraag of ze blijven en hoe we tegen elkaar aankijken.”

Inmiddels tekende hij een contract voor een vierde seizoen. “Ze vragen me dikwijls of ik geen ambitie heb om verder te komen. Dan zeg ik dat die er zeker is. Verder met de vereniging die me na aan het hart ligt. In de auto adem ik voetbal, op mijn werk als manager ICT trek ik beelden naar me toe.