Mevrouw Jansen-Bos en de heer Jansen in de tuin van hun zoon Jeroen in Wezep.
(José Oosthoek
)Briljanten bruidspaar Jansen
Apotheek gerund
WEZEP Het echtpaar Jansen-Bos heeft in familiekring gevierd dat ze zondag 65 jaar getrouwd waren. Het briljanten bruidspaar, dat twee jaar in Wezep woont, heeft gedurende het werkzame leven, vanaf 1960, een apotheek gerund in Hoogeveen.
José Oosthoek
De reden voor de verhuizing van Hoogeveen naar Wezep is enerzijds de grootte van de woning en tuin in Hoogeveen, anderzijds dichterbij de kinderen wonen. ,,Tuinieren is een grote hobby van mijn moeder en ze hebben altijd de tuin zelf gedaan, maar dat werd teveel”, vertelt zoon Jeroen Jansen. ,,Nu ze dichterbij de kinderen wonen, zien we elkaar bijna dagelijks. Helaas wonen ze sinds februari van dit jaar niet meer bij elkaar. Vanwege zijn afnemende gezondheid woont mijn vader in Weidebeek. Mijn moeder rijdt nog auto, ze is net als mijn vader 92 jaar, en gaat bijna dagelijks naar hem toe.”
Jansen is een geboren Velpenaar, zijn echtgenote komt oorspronkelijk uit Weerselo. ,,Ik ben geboren in Het Stift, een bijzonder gebied”, licht ze toe. ,,Het was protestants in een katholiek gebied. Een enclave dus en het is nog helemaal authentiek; een oud kerkje, het oude schooltje en ongeveer 20 huizen. We zijn er onlangs nog geweest, in de kerk gezeten, mooi hoor. Toen ik tien jaar was, zijn we naar Dalfsen verhuisd omdat mijn vader een baan kreeg in Zwolle.”
Het echtpaar leerde elkaar kennen toen hij farmacie studeerde in Utrecht. ,,Het was geen liefde op het eerste gezicht, dat kwam later”, herinnert mevrouw Bos zich. ,,Toen mijn man afstudeerde, zijn we naar Utrecht verhuisd. Ik werkte daar in het ziekenhuis, tot onze oudste geboren werd. Vervolgens moest mijn man in dienst en in 1960 kon hij een apotheek overnemen in Hoogeveen. Ik vond het heel erg om te verhuizen, we woonden aan de Oude Gracht. Ik moest erg wennen, gelukkig gingen er studievrienden mee om ook praktijken te beginnen.”
Behalve tuinieren waren zilveren miniaturen en poppenhuizen een gezamenlijke hobby. De poppenhuizen zijn museale stukken en het echtpaar reisde regelmatig naar Engeland voor in- en verkoop van onderdelen. ,,Mijn vader was heel goed met zijn handen”, zegt zoon Jeroen. ,,Hij restaureerde bijvoorbeeld voor musea antieke pistolen. We hebben altijd meegekregen: Iets niet kunnen is er niet bij; eerst zelf proberen.”
